Natuurlijk ging het donderdag over geld. Terecht dat de raad wil weten wat het gaat kosten. En daar was ineens Niels, die de vraag stelde wat het opbrengt en hij noemde dat ‘de bruisfactor’.
De raad is nauwelijks bereid om verder te kijken waar het wél kan, zó jammer…
COLUMN Ineens viel de term ‘bruisfactor’ in de gemeenteraad. Niels van Santen van de VVD liet afgelopen donderdag het woord vallen. De raad werd toen bijgepraat over vier opties voor de Nieuwe Doelen, al dan niet samen met de bibliotheek in één pand.
Roy Grünewald 13-01-24, 07:00
Besluiten volgen dit jaar. Zoals het ernaar uitziet, gaat het daarna zeker nog twee jaar duren voordat de eerste voorstelling kan draaien. Want na het besluit over het gebouw volgt nog de discussie over beheer en exploitatie.
Natuurlijk ging het donderdag over geld. Terecht dat de raad wil weten wat het gaat kosten. En daar was ineens Niels, die de vraag stelde wat het opbrengt en hij noemde dat ‘de bruisfactor’.
Het zette mij aan het denken. Wat voor antwoord zou Niels willen hebben? Het antwoord van theatermakers, jonge talenten, koren, dans- en musical verenigingen en die van taalcursisten en voorleesouders is: dankbaar dat de gemeente eindelijk Gorcumers alle kansen geeft om zich mentaal en cultureel te ontwikkelen. Of heeft VVD’er Niels liever een antwoord van een boekhouder?
De raad blijft alsmaar vastzitten binnen de vesting – Roy Grünewald
Ik herinner me de discussie over het zwembad. Daar ging het ook om geld, maar over wat het opbrengt, zeg maar die bruisfactor, werd niet gesproken. Want iedereen is het er stilzwijgend over eens: je kunt er geen bedrag op zetten, maar je beseft hoe dankbaar men is dat kinderen leren zwemmen in dit waterrijke gebied, dat gezinnen kunnen ontspannen en dat ouderen kunnen bewegen.
Maar voor de Doelen geldt ineens een bruisfactor. Wat levert een combinatie van bibliotheek en theater het ons als gemeenschap op? Blijkbaar bruist een zwembad vanzelf, maar een theater annex bibliotheek? Ik was blij met het antwoord van bibliotheek directeur Ankie Kesseler: ,,Ik neem u graag mee naar plaatsen waar het bruist. Niet Amsterdam, maar Pijnacker.’’
Dat is het punt: de raad blijft alsmaar vastzitten binnen de vesting en is nauwelijks bereid om verder te kijken waar het wél kan. Ik heb ze vaker excursies aangedragen, maar nee, ze blijven liever in de vesting. Zó jammer.
